จะว่าไปในวงการฟุตบอลก็มีกองกลางเก่งๆ ดังๆเยอะแยะมากมายเต็มไปหมด แต่จะหากองกลางในแบบที่เล่นได้ดีทั้งเกมรุก และเกมรับด้วย กลับหาได้น้อยมาก เพราะส่วนใหญ่ถ้าเด่นเรื่องเกมรุก เกมรับก็จะแย่ หรือถ้าเด่นเกมรับ ก็จะเป็นประเภทกองกลางตัวรับไปเลย คือเกมรุกก็แย่ อาจเรียกได้ว่าเล่นไม่เป็นเลยก็ได้ ตัวอย่างกองกลางเก่งๆที่เล่นเกมรุกดีมากๆก็มีอย่างเช่น เอแด็น อาร์ซาร์ ของเชลซี อันนี้ก็จะออกแนวเป็นมิดฟิลด์ตัวรุกเลย เชส ฟาเบรกาสของบาร์เซโลน่าก็เช่นกันค่อนข้างเด่นเกมรุก ถึงแม้เกมรับจะเล่นได้ก็เถอะ

ส่วนตัวอย่างกองกลางที่เล่นเกมรับเก่งๆ ก็อย่างเช่น ลูคัส เลว่า ของลิเวอร์พูล ซึ่งรายนี้ก็ถือเป็นกองกลางที่มีชื่อเสียงมากคนนึง แต่เรื่องเกมรุกไม่ต้องพูดถึงเน้นเกมรับอย่างเดียว นานๆทีปีหนเราถึงจะเห็นลูคัส เลว่า เป็นผู้ทำประตูให้ทีมสักลูก ซึ่งการที่กองกลางเก่งๆแต่ละคนเล่นเกมรุกเก่ง แต่เล่นเกมรับไม่เก่ง หรือเล่นเกมรับเก่ง แต่เกมรุกไม่เก่งนั้นจริงๆอาจไม่ได้เป็นโดยธรรมชาติ ทว่าเป็นที่ตำแหน่งหน้าที่ก็เป็นได้ เพราะถึงแม้กองกลางที่เล่นได้ดีทั้งเกมรุก และเกมรับจะเป็นกองกลางในแบบฉบับที่หลายทีมต้องการ กระนั้นเวลาที่จับลงไปเล่นในสนาม ผู้จัดการทีมก็ต้องระบุหน้าที่ ขอบเขตมาให้กองกลางแต่ละรายอยู่แล้ว เช่น คนนี้มีหน้าที่เป็นตำแหน่งกองกลางตัวรับ คนนี้มีหน้าที่เป็นกองกลางตัวทำเกม คอยปั้นเกม สร้างสรรค์เกมรุก

ทีนี้พอเล่นๆไปนานๆก็เลยชินกับบทบาทหน้าที่ของตนเอง อีกบทบาทที่ไม่ค่อยได้ทำก็เลยไม่ชินและกลายเป็นจุดด้อยของตนเองไป ครั้นจะฝืนเล่นมันทั้งเกมรุก และเกมรับ เวลาลงไปสนามก็มีหวังโดนดร็อปเป็นตัวสำรองแน่ครับ หากว่าไปฝืนคำสั่งของผู้จัดการทีม อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบันก็ยังพอมีกองกลางในแบบที่ครบเครื่องทั้งเกมรุก เกมรับอยู่ให้เราได้เห็นเหมือนกัน อาทิเช่น สตีเฟ่น เจอร์ราร์ดของลิเวอร์พูล ซาบี เอร์นานเดซของบาร์เซโลน่า ซาบี อลอนโซ่ของ รีล มาดริด